Sklepy wędkarskie oferują nam spławiki o różnych wypornościach, w najrozmaitszych kształtach i kolorach. Co jakiś czas w sprzedaży pojawiają się też nowe modele spławików. Tak duży wybór nie jest jednak podyktowany zmieniającą się modą, nie jest też próbą trafienia w gust wędkarzy. Poszczególne modele spławików powstają z myślą o wędkowaniu w różnych łowiskach i w różnych warunkach. Klaus opisuje podstawowe rodzaje spławików używanych do łowienia ryb spokojnego żeru, zarówno na zwykły zestaw bez kołowrotka, jak i metodą bolońską.
Podstawowe modele spławików
Spławik do łowienia w wodzie stojącej – Do łowienia w wodzie stojącej na zestaw bez kołowrotka nadają się spławiki o podłużnym korpusie z balsy, z cienką, czułą antenką z tworzywa sztucznego. Lekkie poruszanie smukłym spławikiem pozwala bardzo precyzyjnie i z wyczuciem manewrować przynętą.
Spławik 1a do wędkowania w stawach i jeziorach przy spokojnej wodzie. Łączna masa śrucin obciążenia może być równa wyporności spławika. Wtedy górna powierzchnia korpusu spławika będzie utrzymywana przez napięcie powierzchniowe wody (z wody będzie wystawać tylko antenka). Wyporność: 0,4-1 g.
Dzięki ostremu zakończeniu na górze korpusu, spławik 1b stoi nieruchomo nawet przy poruszającej się powierzchni wody. Spławik ten doskonale nadaje się do łowienia w kanałach oraz jeziorach zaporowych z prądem głębinowym, gdzie czasami zachodzi potrzeba podciągania zestawu. Wyporność: 1-2 g.
Schemat obciążenia: Łańcuszek z małych i średnich ciężarków sztabkowych (1a) lub ciężarek-łezka 100 cm nad haczykiem i śruciny nr 10, równomiernie rozmieszczone pomiędzy łezką a przyponem (1 b).
Spławik do łowienia podczas wiatru – Ruch spławika jest przenoszony na przynętę. W przypadku spławików z nisko usytuowanym korpusem oraz długą „szyjką”, korpus spławika znajduje się nieco głębiej pod wodą i nie jest narażony na działanie fal. „Szyjka” i antenka zanurzają się trochę w wodzie, natomiast wynurzają pomiędzy falami (jeżeli oczywiście w tym czasie nie ma brania),
Spławik 2a nadaje się do wędkowania w wodzie stojącej, na przykład głębokich jeziorach lub portach rzecznych. Spławik ten idealnie sygnalizuje unoszone brania leszczy lub linów (od razu kładzie się na wodzie). Wyporność:1-2g.
Spławik 2b ma nieco bardziej zwartą budowę i przeznaczony jest do wędkowania w jeziorach i kanałach z prądami głębinowymi, a także w rzekach o bardzo słabym prądzie, gdy od czasu do czasu trzeba przytrzymać spływający zestaw. Wyjątkowo długi kil działa stabilizująco na zachowanie się spławika w wodzie. Wyporność:1,5-2,5 g.
Schemat obciążenia: Ciężarek-łezka około 1-1,5 m nad haczykiem, poniżej cztery lub pięć śrucin nr 8-10, rozmieszczonych w równych odstępach pomiędzy łezką a przyponem.
Spławik do łowienia w wodzie płynącej – Podczas łowienia w rzece na zestaw bez kołowrotka należy odpowiednio prowadzić przynętę. Spływanie spławika, przytrzymanie, ponowne spływanie, ponowne przytrzymanie. Zachowanie spławika jest przenoszone na przynętę. Do łowienia na przepływankę z przytrzymaniem najlepiej nadaje się spławik z korpusem w kształcie kropli i dość długim kilem.
Spławik 3a, z korpusem w kształcie wydłużonej kropli, jest klasycznym płociowym spławikiem na wolno płynące rzeki o stosunkowo spokojnej powierzchni. Wyporność:1,5-3 g.
Spławik 3b jest bardziej uniwersalny. Jest krótszy i ma bardziej beczułkowaty korpus, nadaje się także do łowienia w szybszym prądzie i przy poruszającej się powierzchni wody. Ze względu na zwężanie się korpusu jest czułym wskaźnikiem brań podczas łowienia na przepływankę z przytrzymaniem. Wyporność:2-4 g.
Schemat obciążenia: Ciężarek w kształcie kropli ok. 60-80 cm nad haczykiem, poniżej 3-4 śruciny nr 8-6, zaciśnięte na 20-30 cm odcinku żyłki.
Spławik do łowienia w nurcie – W rzekach o silnym lub średnim prądzie prowadzona na wędce przynęta musi być ciągle przyhamowywana, a czasami nawet przytrzymywana dłużej w jednym miejscu. Do takiego sposobu wędkowania idealnie nadaje się spławik mający długi kil oraz zwarty korpus w kształcie kropli lub gruszki.
Spławik 4a jest ulubionym modelem autora do łowienia w prądzie. Wysokie usytuowanie uszka do przeciągnięcia żyłki sprawia, że korpus spławika nie wychodzi nad wodę nawet przy dłuższych przytrzymaniach zestawu. Reaguje on niezwykle czule nawet na najdelikatniejsze branie ryby. Wyporność:3- 6 g.
Spławik 4b jest nieco krótszy. Korpus ma bardziej zwartą budowę, dlatego doskonale nadaje się do łowienia leszczy z ciężarkiem obciążenia leżącym na dnie. Żyłka przechodzi przez otwór w korpusie spławika (przy dużych obciążeniach małe zewnętrzne uszko na żyłkę zostałoby wyrwane z korpusu spławika). Wyporność:4- 8 g.
Schemat obciążenia: Jeden ciężarek w kształcie kropli i – jeżeli jest to konieczne – także śruciny skoncentrowane w jednym miejscu nad przyponem.
Bywa że spławiki leżą w wodzie i mimo dobrego dociążenia nadal źle się zachowują. Może komuś pomoże coś takiego że wtedy trzeba przetrzeć żyłkę zwykłym płynem do naczyń prawdopodobnie może być brudna i dlatego też spławik może leżeć w wodzie i nie stawać. Wiele osób na rybach wyrzuca dobry spławik bo myśli że się uszkodził a to bywa że wina żyłki a w zasadzie brudu na niej. Warto o tym też pamiętać.