PŁOĆ
Gdzie szukać płoci?
Występuje w zasadzie we wszystkich ciekach od krainy lipienia do krainy leszcza, ale przede wszystkim odpowiednie dla siebie warunki znajduje w wodach cieplejszych o spokojniejszym prądzie, w niżej położonych odcinkach rzek. Wymagania co do warunków środowiska ma skromne. Zasiedla głównie wody o słabym prądzie, głębsze i o twardym dnie. Lubi przebywać na granicy strefy wody płynącej i stagnującej, a zarazem na granicy głębin i płycizn oraz w dołach wymytych w korytach. W ciepłe, letnie dni ciągnie na płycizny z prądem wody; przy wysokich stanach wody, a zwłaszcza w czasie powodzi, gdy rzeka występuje z koryta, przebywa na zalanych terenach, nawet jeśli jest tam niezbyt głęboko. W wodzie o niskiej temperaturze płocie przechodzą na stanowiska głębsze, które zwykle w zbiornikach zaporowych są położone daleko od brzegu. Podkarmianie i łowienie płoci na stanowiskach w odległości około 30 m od brzegu wymaga szczególnych umiejętności i opanowania różnych metod połowu. Największe płocie o masie około 0,5 kg w większości przypadków łowi się w zbiornikach zaporowych. W Polsce płoć jest najliczniej i najczęściej spotykaną rybą zarówno w rzekach, jak i w zbiornikach zaporowych oraz jeziorach. Występuje zwykle masowo w jeziorach sielawowych, leszczowych, sandaczowych i linowo-szczupakowych. Brak jej w małych, płytkich, przyduchowych jeziorach. Płoć ma duże możliwości wzrostu, gdyż rekordowe okazy (łowione najczęściej w jeziorach) osiągają masę znacznie większą niż 1 kg.
Kiedy łowić płocie?
Płoć bierze przez cały rok, od początku czerwca aż do jesieni, z wyjątkiem okresu letnich upałów. W miesiącach zimowych biorą zwłaszcza większe płocie. W zimie żeruje około południa (korzystnie działa ocieplenie i śnieżna zadymka), w pozostałych okresach przez cały dzień. W czasie odwilży i opadów śniegu z deszczem płocie nie biorą. Właściwy sezon zaczyna się od października i trwa do marca.
Sprzęt do połowu płoci.
Nie wymaga w zasadzie specjalnego sprzętu, musi on być jednak bardzo czuły: długie, czułe wędzisko (umożliwiające prowadzenie przynęty i pewne zacięcie), żyłka 0,15 — 0,20 mm, haczyki typu Cristal nr 8 (z krótkim trzonkiem), w zimie mały haczyk nr 16, mały, dokładnie wyważony spławik. W wodzie płynącej można stosować suchą i mokrą muchę; dobre wyniki osiąga się używając nimf. W wodzie spokojnej dobra jest mormyszka.
Metody połowu płoci.
Na przepływankę z wyważonym spławikiem i przynętą prowadzoną przy dnie albo, w zależności od sytuacji, tuż nad dnem lub na 2/3 głębokości. Na przystawkę bez spławika łowi się, jeśli płocie trzymają się dalej od brzegu. Metodą podnoszenia i opuszczania przynęty bez spławika łowi się w miejscach zarośniętych lub tam, gdzie występuje dużo zaczepów. Można stosować pionowe spinningowanie z użyciem marmyszki i metodę muchową z użyciem nimf. Połów ze spławikiem w niskiej temperaturze nie ma szans na sukces, ponieważ płocie są wówczas bardzo daleko od brzegu. Podstawą sukcesu jest ograniczone, ale systematyczne zanęcanie według zasady — mało, ale często. Decydujące w połowie płoci jest szybkie rozpoznanie brania i wykonane w odpowiednim momencie sprawne zacięcie. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku czuły wskaźnik brań. Najlepiej zdają egzamin zawieszane spławiki z drutu z przesuwanym obciążeniem.
Przynęty na płocie.
Płoć jest rybą wszystkożerną i dlatego w lecie często jest przejedzona, jeśli tylko znajduje obfitość pokarmu. W okresach cieplejszych stosujemy przynęty pochodzenia roślinnego, w zimniejszych, a nawet mroźnych — przynęty zwierzęce. Na początku i pod koniec sezonu (włącznie z miesiącami zimowymi) dobre są gnojaki, larwy owadów, małe pijawki, a nawet kawałki rosówek lub białe „robaczki”. W środku sezonu (aż do pierwszego ochłodzenia wody) stosujemy gotowane ciasto, chleb lub inne pieczywo, ziemniaki, groch, zboża, ryż, płatki owsiane; bardzo skuteczne są kasze oraz gotowane siemię konopne. Na haczyk nr 1 nabijamy dwa białe „robaczki”, a na nr 6 — tylko jednego. Grot haczyka może z tej przynęty wystawać.
Inne uwagi.
Płoć jest bardzo płochliwa, nieufna i bierze bardzo ostrożnie. Dorasta przeciętnie do 15—25 cm i osiąga masę około 0,25 kg. Dobre wyniki połowów płoci można osiągnąć dzięki takiemu ustawieniu spławika, aby przynęta dotykała dna lub była zawieszona tuż nad nim. Wymaga to dokładnego zmierzenia głębokości łowiska. W czasie samego połowu dobrze jest poruszać od czasu do czasu przynętą, aby zwróciła uwagę płoci. Żyłka powinna być stale naprężona, aby przy pierwszym drgnięciu spławika natychmiast zaciąć. Branie płoci często wygląda podobnie jak zaczepianie się przynęty o zawadę. Jeśli na naszym stanowisku przez dłuższy czas nie mamy brań, powinniśmy zmienić głębokość lub przynętę. Jeśli po tym też nie doczekamy się brań, zmieniamy stanowisko. Płoć jest poszukiwaną, ulubioną rybą sportową, zwłaszcza dzięki temu, że występuje jeszcze bardzo licznie, a także dlatego, że można ją łowić przez cały rok. Jej popularność polega również na tym, że jej połów wymaga dużego doświadczenia, cierpliwości i dobrego refleksu. Płocie są podobne z wyglądu do wzdręgi. W Polsce płoć jest pospolitą zdobyczą zarówno rybaków zawodowych, jak i wędkarzy. Jej wymiar ochronny wynosi 15 cm. Okresu ochronnego nie ma i ilościowo jej połowy nie są limitowane.