ŚWINKA
Gdzie szukać świnki?
Jest szeroko rozprzestrzeniona, ale tylko w dorzeczu Dunaju (zlewisko Morza Czarnego) oraz Odry i Wisły (zlewisko Morza Bałtyckiego). Zasiedla dolne partie krainy pstrąga i lipienia oraz lokalnie całą górną część krainy brzany, ale wyłącznie odcinki o twardym, kamienistym dnie. Najokazalsze egzemplarze możemy spotkać w jamach wymytych pod jazami na silnym prądzie wody. W zimie spotyka się ją w głębszych wodach, w lecie może wychodzić na płycizny, gdzie zjada glony porastające kamienie.
Kiedy łowić świnkę?
Przez cały rok, jeśli pogoda jest sprzyjająca. W letnich miesiącach rano i pod wieczór, na jesieni i w zimie cały dzień. Dość duży wpływ na brania ma stan wody. Świnka bierze bardzo dobrze podczas przyborów, gdy woda staje się słabo przezroczysta, natomiast znacznie gorzej w czasie letniego, niskiego stanu wody oraz przy jej dużej przezroczystości. Bierze w określonych porach dnia, ale godziny żerowania są różne w dorzeczach różnych rzek. Najgorszymi miesiącami do połowu są październik i listopad.
Sprzęt do połowu świnki.
Lekkie i długie wędzisko, żyłka 0,15—0,2 mm, haczyki małe (typu Cristal) wielkości 7 — 12, delikatny, dobrze wyważony spławik oraz małe obciążenie dostosowane do szybkości prądu wody.
Metody połowu świnki.
Na przepływankę (w mętnej wodzie), przy czym głębokość musi być dopasowana tak, aby przynęta wlokła się po dnie. Na przepływankę w czystej i niskiej wodzie głębokość należy tak ustawić, aby przynęta płynęła tuż nad dnem. Na przystawkę ze spławikiem i z leciutkim obciążeniem w spokojniejszej wodzie; przynęty wyłącznie roślinne, zanęcanie systematyczne. Podczas łowienia na przystawkę bez spławika wędzisko należy trzymać w ręku, a żyłkę między palcami; zacinamy po wyczuciu brania (targnięcia żyłką).
Przynęty na świnkę.
W wodzie wysokiej i mętnej do łowienia na przepływankę używa się gnojaków i rosówek lub ich kawałków. Gdy łowimy na przepływankę w wodzie czystej, stosujemy gnojaki, gotowaną kaszę, ciasto, przetwory mączne, ryż, chleb, pieczywo, larwy owadów wodnych. Zaleca się także białko jaja (ugotowane na twardo), ser, ziemniaki, groch, pszenicę i białe „robaczki”. Do połowu na przystawkę ze spławikiem używa się przynęt roślinnych, jak przy przepływance; takie przynęty stosujemy także do połowu na przystawkę bez spławika. W obu przypadkach dobre są także gnojaki, jeśli są żywe i ruchliwe. Przynęty są podobne do stosowanych na płocie.
Inne uwagi.
Świnka osiąga długość 30—40 cm i masę 1 kg. Warunkiem sukcesu w połowach jest stosowanie najdelikatniejszego sprzętu i właściwej techniki zacinania. Zacinamy natychmiast po braniu, nawet gdy mamy wrażenie, że haczyk zaczepił o zawadę w dnie. Sukces zależy także od właściwego zanęcania; świnki biorą na tę przynętę, którą zanęcamy. Na wiosnę łowimy na przepływankę i gnojaki, od czerwca do września na przepływankę z przynętą nad dnem i na przystawkę. W wodzie zmętniałej na przepływankę z przynętą wlokącą się po dnie. Od października do zamarznięcia wód na przystawkę ze spławikiem, przy czym dobrą przynętą są gnojaki, o ile od samego początku nie okazała się dobra inna przynęta. Charakterystyczną cechą świnki jest czarne zabarwienie otrzewnej. Ryba ta jest podstawowym pokarmem głowacic. W Polsce wymiar ochronny świnki wynosi 20 cm, okresu ochronnego nie ma. Połów jej jest limitowany — do 10 osobników na dobę, łącznie z jaziem, kleniem i leszczem. Jest to jedna z nielicznych ryb, których pokarmem są głównie glony i inne rośliny wodne.